Een nieuwe studie uit Noorwegen suggereert dat Long Covid nooit heeft bestaan, althans bij kinderen en adolescenten.
De studie zou suggereren dat Long Covid altijd een leugen is geweest. Symptomen na een Covid-infectie zouden te wijten zijn aan eenzaamheid, gebrek aan lichaamsbeweging en sociale omstandigheden (door Lockdowns), meldt TKP.
{..}
De media hebben een enorme slechte dienst bewezen door te berichten over niet bestaande Long Covid.
De reden voor de onjuiste berichtgeving over Long Covid is dat het nodig was – het moest beangstigend zijn – om voortdurende beperkingen bij jonge bevolkingsgroepen te rechtvaardigen.
Lees ook:
Long Covid bij kinderen is een hoax en ze lopen geen risico op Delta-variant: onderzoekers
The Daily Sceptic heeft meer:
De helft van de ‘Long Covid’-patiënten heeft nog nooit Covid gehad
De ideeënstrijd rond Covid kent maar weinig botsingen die zo fel worden bestreden als Long Covid. Alarmisten hebben de frequentie en ernst waarmee infectie langdurige schade veroorzaakt, gehyped. Sceptici zien geen reden tot paniek. Een nieuwe studie helpt om in ieder geval een deel van dit debat te beslechten.
In het artikel in de Journal of the American Medical Association’s (JAMA) Network Open werd gekeken naar “post-COVID-19-aandoening (PCC) bij jonge mensen na milde acute infectie” om erachter te komen hoe vaak het voorkwam en om risicofactoren te vinden. De deelnemers waren tussen de 12 en 25 jaar, meldt Ian MacLeod.
De auteurs bieden deze duidelijke conclusie: “PCC was niet geassocieerd met biologische markers die specifiek zijn voor virale infectie.” Dat wil zeggen, deelnemers hadden evenveel kans om te lijden aan ‘Long Covid’, of ze nu wel of niet aan acute COVID-19 hadden geleden.
De onderzoekers concludeerden dat Long Covid wordt voorspeld door “initiële ernst van de symptomen” en, intrigerend genoeg, “psychosociale factoren”.
Het volledige artikel is beschikbaar op JAMA Network Open.
De belangrijkste resultaten van de huidige studie waren: (1) de prevalentie van PCC zes maanden na acute COVID-19 was ongeveer 50%, maar was even hoog in een controlegroep van vergelijkbare SARS-CoV-2-negatieve individuen; (2) acute COVID-19 was geen onafhankelijke risicofactor voor PCC; (3) de ernst van de klinische symptomen bij baseline, ongeacht de SARS-CoV-2-status, was zes maanden later de belangrijkste risicofactor voor aanhoudende symptomen.
Gegevens over de prevalentie van symptomen komen overeen met andere gecontroleerde onderzoeken bij jonge mensen na acute COVID-19 die een hoge symptoombelasting rapporteren, met slechts subtiele verschillen tussen individuen die positief en negatief testen op SARS-CoV-2. Dienovereenkomstig vond een groot populatieonderzoek geen verband tussen de meest aanhoudende symptomen die worden toegeschreven aan COVID-19 en serologisch bewijs van SARS-CoV-2-infectie. …
Deze bevindingen suggereren dat aanhoudende symptomen in deze leeftijdsgroep verband houden met andere factoren dan SARS-CoV-2-infectie, en zetten daarom vraagtekens bij het nut van de WHO-casusdefinitie van PCC.
Ambtenaren hebben drie keer meer kans om zichzelf te diagnosticeren als lijdend aan ‘Long Covid’ dan alle anderen. Dat wil zeggen, 10,8% van de ambtenaren beweerde eronder te lijden, vergeleken met 3,3% van de Britse bevolking. Guido Fawkes heeft meer.
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:
[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]
[newsletter_field name=”email” label=”Email”]
[/newsletter_form]
https://woocommerce-955082-3487390.cloudwaysapps.com/2021/10/04/20403/
